Harry twain's gedichten.

Hier zet ik al me gedichten & rijmen neer, me inspiratie komt vaak van films, muziek, woorden etc..

Je mag hier in t topic trouwens best antwoorden als je wil.

Dancing under the stars*

It’s midnight everything is quiet, everything is dark no light?
Yes there is! The stars are shining bright and the moon is full.
The moonbeams are dancing, on a place where 2 people are standing.
Can you hear! There is music but how?
Take my hand, take a breath pull me close and take one step..
And let the music be your guide..
Promise me we’ll keep dancing, no matter how?
Don’t be afraid to fall, I’ll catch you and with every step.
We just keep getting better, our dance won’t stop.

So can I have this dance my dear..
So we can dance the night away, and dance with the moonbeams.
Keep your eyes on me, because I want to see the stars in your eyes.
All I gotta do is believe, I feel it in my heart with every step.
The love in our hearts feels so right, and it feels so right to be here with you..
Together or not our dance won’t stop, what we have is worth fighting for.

Can you hear the music, can you feel the love.
Take my hand, I’ll take the lead pull me close and take one step..
Promise me we’ll keep dancing, no matter how?
Don’t be afraid to fall, I’ll catch you and with every step.
We just keep getting better, our dance won’t stop.
This night last forever, it’s the night of our dreams

So we are dancing under the stars, like were meant to be..
Let’s dance..



Beauty

She's young and don't now what to do
she thinks she's not a beauty.
tears across her eyes, and fall down below
girl don't cry, show me yourself.
she looks up, a fighter she sees.

Why are you a beauty then?
you're across the other side.
girl look better!, then you can see
transform! and you be older.
what you see, is wat you are
this beauty is you!!

Brave and strong, yes you are
I don't see a little girl.
Yes you see, who's that beauty
that beauty across the mirror
that's me, and I'm older

Wow, dat zijn erg mooie gedichten. En nog wel in het engels.

Klinkt mooier en lukt beter dan.

Regret of the past

Centry’s have past, life was so good.
All the magic things, and humans live hand in hand,
and survive all the thing’s, on their path.
But not notice, what they did to the world.
and a outsider could not understand.
Of course problems came, but did got away overtime.
Oh, oh, oh where does this path leads to..

Nature was have to move, for progress of men.
In the beginning, magic beings were against it
But they did the same, but rather inside then outside.
Later they work together, and make beautiful things
So great and wonderful, but not notice…
The mighty mountains, the great lakes, or the mystic beings
Till it was to late, path of destruction creeps up very slow..
Oh, ho, ooohh, things can never be the same.

When the last eagle flies, over the crumbling mountains.
and the last lion roars, in the shadow of the old and dead forest.
and the unicorn stands, at the dusty fountain.
When the danger struck, and many died a handful survived.
They stand by the last dry lake, where the first wind of winter,
Goes through the red dead flowers. And brings the sounds across the land,
They will stare unbelieving at the last unicorn.
Without even the desperate warning, that all is dying and world is mourning.
They look up at the sky, while the last full moon is rising.

Then the oldest men and being says, what have we done…
Could we have a last change, or is this the end.
Because we have regret the past…

Wauw, I'm impressed. Vind het sowieso leuk dat het in het Engels is, maar het zijn ook echt mooie gedichten. Super! ^^

Dankje.

De straal der vreugde.

Ik wordt wakker, en ben blij
Vreugde komt me tegemoet.
Want door het raam, wat zie ik?
Een straal der warmte.
Ik loop naar het raam, en doe hem open.
De vreugde komt me tegemoet.
En koel briesje, kietelt me hoofd.
En de straal van de zon? Geeft me een glimlach.
Wat prachtig! Het ochtendgloren daar in de verte.
Zonsopgang in volle glorie, vogels zijn stil,
geen enkel geluid, want deze ochtend geeft,
de wereld de straal der vreugde.

Ik loop naar buiten, naar het dauw vergeven gras.
Daar aan de waterkant, ga ik zitten en kijk naar boven.
Overal om me heen, als een regenboog van licht,
Komen de stralen van de zon, door de wolken.
Alles is stil… maar toch voel ik een aanwezigheid.
Ik kijk om, en zie oh ik zie alle mensen,
Uit hun huizen stromen, en naar boven kijken.
En kijk eens beter, elk van hun heeft een glimlach
Want de straal der vreugde, heeft je hart bereikt.

Waar is thuis?

Waar hoor ik bij, waar moet ik heen?
Ik sta alleen, ik kan niet naar huis.
Me huis is niet meer, me ouders vergaan.
Waar kan ik mezelf zijn.
Iedereen zegt vecht je erdoor heen,
Weten zij veel, ik doe iedereen pijn
Ik sta alleen.

In me slaap, is me antwoord daar
Het is beter dat ik vergoed verdwijn.
Ik ga op zoek, naar de plek voor mij.
Ik reis door stad en land, door zee en land.
Kom mensen tegen, waar naar toe wat is voor mij
Is de vraag, geen antwoord van geen een.
Door de jaren heen, vind ik plek en liefde
Maar niks om voor te blijven.
Ik sta alleen, waar is thuis.
Dan op een plek in de natuur, gaan me ogen open.
Het heeft me al die tijd aangekeken, en plek geboden.
Dit is de plek voor mij, overal om me heen.



----
Reis om de aarde

Ruines en eenzaamheid, in deze toekomstige wereld
Gevechten gestreden, oorlog ver verleden.
Mensen schreeuw door merg en been, door de eeuwen heen.
Waar is iedereen, waar kan ik heen
Tempels en kloosters, monnik en ik.
Blijf niet op een plek, vergeet werk en huis
Het is er niet pluis,
Mistig door het leven, verhullen het verhaal
Door mistige ogen, is het dagelijks leven verleden.

Hier bij t water, zonsopgang in zicht.
Sluit ogen en open je oren, en stop te denken
Voel de wind, volg je hart
Reis door het land, door water en aarde heen.
Ruines overgebleven, maar uitzichten te over.
Dag wordt nacht, sterren twinkelen
Sluit je ogen, droom het verleden
Waar is iedereen, waar kan ik heen
Tempels en kloosters, monnik en ik.
Vuur wakkert aan, geeft je kracht
Reis om de aarde, voel met het hart.



-----
Eenzaamheid

Zoveel mensen op de aarde
Maar toch kun je je nog eenzaam voelen
Alleen op de aarde, onzichtbaar in de stad
Zoveel mensen, maakt dat wat uit
Ook al heb je nog zoveel om je heen
Waarom voel je je dan toch nog eenzaam
Wat voor zin heeft het dan
Zonder enige liefde..

De tand des tijds, is geen vriend van je
Ook al heb je alles, laat het los
Materialisme vergaat
Zeg vaarwel tegen je woning
Je wereld is je thuis

Start overnieuw, ook al heb je alles
Het maakt niks uit, vlieg ver en wijd
Eenzaamheid dood je, geen leven binnen in
Ook al heb je alles, vlucht nu het nog kan
Volg je hart zoek de liefde
Anders maakt het niks uit
Dat je een belofte hebt gedaan
Voor je stervende geliefde